Liczby są nie tylko zmorą na lekcjach matematyki mogą być też ciekawej przedstawione za sprawą numerologii. To pseudonauka, która przypisuje liczbą magiczne właściwości. Można w ten sposób obliczyć swoją liczbę życia. Jak? Istnieje kilka metod, ja dobrze znam jedną. Polega ona na sumowaniu liczb przypisanym literom w naszym imieniu i nazwisku:
1- a, ą, j, s, ś
2- b, k, t
3- c, ć, l, ł, u
4- d,m,v
5- e, ę, n, ń, w
6- f, x, o , ó,
7- g, p, y
8- h Q, z, ź, ż
9- i, r
Jeżeli wyjdzie nam np. 12, to jeszcze raz sumujemy 1+2. Liczba nie może przekraczać 9. Nie będę się zagłębiać w przypisywane danej liczbie cechy charakteru, albowiem Internet jest pełen tego typu informacji. Dzisiaj zajmę się trochę mniej znaną symboliką.
W Egipcie matematyka była na wysokim poziomie, co za tym idzie, liczby nawiązywały również do mitologii. Najważniejszą dla Egipcjan wartością było trzy. Było personifikacją mnogości, w mitologii to triady posiadały największa moc. Wiele bóstw miało potrójne imiona np. Re: świt w południe i wieczorem. Czynności wykonywane trzykrotnie było bardziej trwałe, jak węzeł życia Izydy z trzema pętlami. W folklorze trzy odgrywa też niezwykła rolę. W baśniach i legendach często powtarza się motyw trzech np. świnek, życzenia. Trzy symbolizowała szczęście i pomyślność. W chrześcijaństwie, które odbiło się ideologii Europy, najważniejsza jest Trójca Święta. Trójkę przypisywano głównie dobrym postaciom i bóstwom. Z drugiej strony w czarnej magii, aby przywołać demona należy zabić trzy czarne zwierzęta. W średniowieczu trójkolorowy kot zapewniał bezpieczeństwo w obejściu. Wszystkie liczby nieparzyste są szczęśliwe.
Czwórka przy swojej poprzedniczce wydaje się mało znacząca. Zazwyczaj używana do porządkowania, przedstawiała harmonię świata np. cztery żywioły. Odzwierciedla też cykle ziemie, księżyca np. cztery pory roku. W Europie nie wyróżniała się nadto, lecz im dalej na wschód tym jej znaczenia wzrasta. W starożytności Pitagorejczycy, uznawali cztery za liczbę doskonałą. W mitologii jednak nie była tak szczęśliwa. W Chinach przez wzgląd na podobieństwo słowa cztery do słowa śmierć, sądzi się, iż to pechowa liczba.
Dzisiaj za szczęśliwą liczbę uważa się powszechnie siedem. Jak wspominałam nieparzystość to przejaw dobrobytu. Siedem to ważna liczba w nauce. W średniowieczu nauczano razem siedem sztuk wyzwolonych. Chińczycy siódemce przypisują kobiecemu rozwoju. Z średniowiecza zachował się też przesąd dotyczący zbitego lustra i następującemu po tym siedmiu latach nieszczęścia. W medycynie choroba miała trwać przez siedem dni, a potem samoistnie zniknąć, proporcję leków w tradycji Żydowskiej odmierzano po siedem sztuk.
Dziewiątka to liczba bolesna. Wiele krzywd powtarza się dziewięć razy. Posługiwano się tez nią w kwestiach prawnych np. w Walii, jeśli zwierzę narobiło skód u sąsiada mieszkającego dziewięć kroków od jego właściciela, należało zapłacić rekompensatę. W innym przypadku nie dochodziło do szkody.
- Sonia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz