"Carmilla" Sheridan le Fanu

Zaczniemy od swego czasu od najsłynniejszego kobiecego wampira Carmilli. Bohaterkę ożywił (jak by to nie brzmiało) Sheridan le Fanu w roku 1872. Pierwsza wersja powieści została wydrukowana w antologii "In a Glass Darkly". "Carmilla" była inspiracją dla niejakiego Brama Stokera przy pisaniu "Drakuli". Na podstawie "Carmilli" powstał nawet w roku 1970 film pt. "Wampiryczni kochankowie".


Akcja rozgrywa się w Styrii(Austria). Narratorką jest młoda Angielka Laura. Laura wraz ze swoim ojcem, który jest emerytowanym wojskowym, mieszkają w zamku. Akcja książki rozpoczyna się niewinnie, bo od wieczornej przechadzki Laury i jej ojca. Gdy sobie tak spacerują wtedy nagle na drodze pojawia się kareta, która pędzi jak szalona. Wtem kareta przewraca się na przeciwko dwójki naszych bohaterów. Z przewróconego pojazdu wyczołguje się elegancka dama, która prosi o pomoc we wyciągnięciu swojej nieprzytomnej córki. Gdy jej córka zostaje wyciągnięta wtedy dama mówi, że mają pewną misję, która jest wielkiej wagi i owa dama nie może spóźnić się nawet o godzinę. Ojciec bohaterki proponuje, że nieprzytomna dziewczyna może zostać na ich zamku. Kobieta obiecuje, że wróci po nią za 3 miesiące. Gdy słudzy podnieśli karetę, wtedy dama odjeżdża.


Nieprzytomną dziewczynę przeniesiono do zamku i szybko odzyskuje przytomność. Przedstawia się jako Carmilla. Jedank gdy Laura chce przywitać się z nią doznaje szoku, ponieważ rozpoznaje w dziewczynie bohaterkę zdarzenia, które miało miejsce 12 wiosen temu. Jest jeden malutki problem z tym wydarzeniem. Otóż wszyscy wmawiają bohaterce, że to wydarzenie było tylko snem. Teraz czas na retrospekcję. Dwanaście lat temu pewnej nocy obudziła się ona i zauważyła, że nie ma przy niej ani niani ani służącej.Chciała je zawołać i wtedy zauważyła, że przy jej łóżku klęczała młoda dama, która miała schowane ręce pod jej kołdrą. Kobieta pogłaskała wtedy ją sama kładąć się obok i ponownie utuliła ją do snu. Laura obudziła się ponownie, ponieważ: "Obudziło mnie uczucie jak gdyby w pierś wbijały mi się dwie igły". Wtedy tajemnicza kobieta zerwała się i znikła. I wracając do teraźniejszości. I oto osoba, którą wtedy widziała Laura znajduje się w zamku i nawet nie widać po niej upływu czasu. Carmilla powiedziała Laurze, że ona dwanaście lat temu też miała podobny sen.



Carmilla mówi, że to przeznaczenie i powinny się zaprzyjaźnić. I rzeczywiście zostają przyjaciółkami. Choć niektóre zachowania nowej lokatorki niepokoją Laurę. Ot tak na przykład Carmilla nie chce powiedzieć nic o swojej rodzinie ani o pochodzeniu. Czym często doprowadza Laurę do łez. Wtedy Carmilla mawia, że rani Laurę, ale podporządkowuje się "nieodpartemu prawu, jakie dyktuje mi ma siła i ma słabość" i że jej serce również wtedy krwawi. Podczas takiego usprawiedliwiania się Carmilla całuje namiętnie Laurę. Ogólnie między Laurą a Carmillą wywiązuje się swego rodzaju erotyczna więź. Kolejną rzeczą, która niepokoi Laurę to, to że jej przyjaciółka zamyka na klucz swoją sypialnię i nie wychodzi z niej aż do południa. I nikt nie wpadł na pomysł aby dziwne zachowanie Carmilli powiązać z gwałtownymi i tajemniczymi śmierciami młodych kobiet w najbliższej okolicy.



Pewnego razu na zamku pojawia się konserwator obrazów, który ma obraz dawno zmarłej hrabiny Mircalli Karnstein, która jest podobna do Carmilli. Jednak ona sama twierdzi, że podobieństwo to czysty przypadek. Jednak gospodarz powoli się domyśla prawdy. Laura pada ofiarą ataku potwora, który ma wyglądać jak skrzyżowanie kobiety i wielkiego kota. Po tym zdarzeniu zaczyna podupadać na zdrowiu jednak nic nie mówi o tym swojemu ojcu. Popadała w dziwnego rodzaju smutek oraz nachodziły ją myśli o smierci. Carmilla w tym czasie była dla niej milsza niż zwykle. Im Laura stawała się słabsza tym Carmilla stawała się piękniejsza. Gdy spała miała mgliste sny, których po przebudzeniu nie mogła sobie przypomnieć jednak zostawiały po sobie uczucie wyczerpania oraz niebezpieczeństwa. Czasami miała tylko wrażenie, że ktoś muska ręką i całuje ją w szyję.


Na zamek przybywa generał Spielsdorf, stary przyjaciel i sąsiad. Jego córka zmarła, ponieważ nawiązała kontakt z wampirem. Ów wampir był bardzo podobny do Carmilli i okoliczności przybycia do jej posiadłości były bardzo podobne. Tamten wampir miał na imię Millarca. Generał od razu orientuje się co jest grane. Jednak Carmilla znika, bojąc się o skórę. Wszyscy arystokraci zaniepokojeni sytuacją wybierają się na cmentarzyk rodziny Karsteinów. Znajdują grób hrabiny Karstein. Grobowiec hrabiny Mircalli. został otwarty. Od pogrzebu owej damy minęło 150 lat jednak nie było czuć trupiego odoru a ciało było jędrne. W takim wypadku pozostało tylko jedno, wbić osinowy kół, odciąć głowę i całość spalić. Laura ozdrowiała i żaden wampir już w okolicy się nie pokazał.


~Dominik