Anioły w mitologii

Anioły należą do jednych z najbardziej zapożyczanych mitów w współczesnej kulturze. Mnóstwo książek, filmów, seriali, obrazów… Przez wiekiem były czymś znanym i lubianym. W Europie bierzemy wzór z chrześcijańskiej wizji anioła, ale warto wiedzieć, że te istoty nie są wyłącznie tworem tej religii.

Blisko spokrewniony z chrześcijaństwem, islam, wytworzył na bazie poprzednika, własną legendę. Podobnie, jak w chrześcijaństwie aniołowie zostali powołani do życia przez najwyższego Boga, jeszcze przed narodzinami Miały chronić, służyć i być posłańcami. Anioły nie posiadają ludzkiej formy, a czasem mówi się, że w ogóle jej nie posiadają, bowiem są duchem przenikającym wszystko, a ukazują się ludziom pod postacią, jaką wyobrazi sobie człowiek. Podobnież większość bytów niebańskich nie nosi imienia, z kilkoma wyjątkami najważniejszych Zwierzchników, tzw. dowódców. Ciekawostką jest, że ogólnie aniołowie są płci żeńskiej, ale zdarzają się też męskie osobniki. Kolejną ciekawostką zapewne będzie, iż zwierzęta bez problemu widzą anioły. W Koranie jest mowa, że kiedy pieje kogut, to widzi anioła. Do człowieka zostało przydzielonych po dwa anioły, jeden idący z prawej zapisuje dobre uczynki, a drugi idący z lewej te złe. Ten pierwszy usiłuje opóźnić spisanie przewinienia wdając się w dyskusje z drugim aniołem. Zajmują się też oczywiście chronieniem i wspieraniem człowieka. Uczynki zostają spisywanie, aby przedstawić je w dniu Sądu Ostatecznego. „Kiramun katibin” to aniołowie potrafiące czytać w ludzkich umysłach. Inna grupa aniołów zajmuje się przeprowadzaniem dusz umarłych; są nazywani „malaika al-maut”. Dusze muszą stanąć przed parą aniołów , Munkar’em i Nakir’em, którzy wypytują duszę o wiedzę z Koranu, o Proroku i Bogu.Najbardziej znanym aniołem jest Dżibril, który podyktował Mahometowi treść Koranu. Również w islamie istnieją upadłe anioły, naczelnym jest Iblis identyfikowany z Szatanem. Jednak liczba upadłych jest o wiele mniejsza niż w chrześcijaństwie, bo zaledwie 19 znanych z imienia. Na temat aniołów w Islamie jeszcze będzie mowa, zapewne w osobnym blogu tematycznym, a na razie to tyle, przejdźmy do kolejnej religii. Rodzimą religia Irańczyków jest zaratusztrianizm, nadal istniejąca, lecz przeszła bardziej do Indii. Większość imion, funkcji, nawet mitów została zapożyczona z tej właśnie wiary.  Iznowu, aniołowie tutaj to posłańcy i strażnicy. Mamy określoną liczbę bytów, bo czwórkę, lecz dzielącą się na nieskończenie wiele pomniejszych, odpowiedników. Amesza Spenty zostali powołani do osłaniania świata duchową tarczą. Opiekunowie człowieka to Daena. Frawaszi oznacza wieczną dusze każdego bytu, również pełniące funkcję opiekuńcze. Mówi się o nich „ ptaki o pięknych skrzydłach”. W niebie istnieje jego niezniszczalny pierwowzór. Podczas walki z Arymanem wystąpiły, jako piata dusza człowieka. Z pieniem koguta, wspominanym powyżej, jest związany Sraosza, usposobienie modlitwy i posłuszeństwa, co doskonale oddaje tłumaczenie jego imienia, po prostu „posłuszny”. Czasami staje się mediatorem miedzy Bogiem a człowiekiem. Spędzał noce na zwalczanie demonów, a za dnia jego pojawienia zwiastowało pienie koguta.

W hinduizmie mamy natomiast dewi o których było już mowa. To cały panteon bóstw żeńskich. Męskim odpowiednikiem jest dewa. Nie posiadają jednej formy, są po prostu bytami. Czasem Mitra jest utożsamiany z aniołem. To bóg wedyjski, bardzo dobrotliwy i życzliwy ludziom. Zaprowadził na ziemi pokój. Co ciekawe, jego dzień urodzin to chrześcijański odpowiednik narodzin Jezusa.

Kult aniołów ma swój początek w starożytnym Egipcie i Babilonii,  gdzie istniały pod postacią posłanników bogów lub bóstw opiekuńczych. W Egipcie często przybierały formy uskrzydlonych zwierząt. Każdy bóg posiadał swojego posłańca, czyli pierwowzoru aniołów. W buddyzmie także istnieją duchy opiekuńcze. Grecji też nie są obce byty niebiańskie, pisał o nich Platon, twierdząc, ze istnieją istoty pośrednie, między człowiekiem, a bogami. Sam termin „anioł” pochodzi z greckiego słowa, oznaczającego „posłaniec”. W Księdze Henocha autor wzmiankuje, że anioły mogły płodzić dzieci, odczuwać głód i inne pragnienia. W judaizmie jednak nie ma tak rozbudowanej wiary w anioły, jak w chrześcijaństwie. Sam Szatan nie jest wspominany w Starym Testamencie.

- Sonia