Hinduizm cz. I "Trimurti"

Hinduizm. Co wiadomo powszechnie? Wiele, groteskowych bóstw. Wiara w reinkarnację. Prawo karman i święte krowy. Tak oto przeciętny Kowalski postrzega hinduizm. Oczywiście hinduizm jest bardziej skomplikowaną religią. Zacznijmy od podstaw, które musimy znać, aby jako tako przemieszczać się w zagadnieniach. Po pierwszy hinduizm to zbiór wierzeń, które mają wspólne korzenia i kilka zasadniczych punktów. Dążenie do wyzwolenia, wiara w reinkarnację, święte księgi, zwane wedami. Co ważne, hinduizm uznaje, że każda religia prowadząca do poznania boga jest dobra. Mamy dewów, zwanych też surami, czyli istoty nadprzyrodzone, wcielenie lub sami bogowie. Charakteryzują się dobrocią, sprzyjają ludziom, są wyrozumiałe i sprawiedliwe. Trójka największych to Brahma, Wisznu i Śiwa. Pomniejsze duchy usposabiają jakiś aspekt przyrody. Ich przeciwnikami są Asurowie. Można Asurów porównać do upadłych aniołów, bowiem niektóre przekazy mówią, że stali się nimi dewowie.

Przyjrzyjmy się dzisiaj trzem najważniejszym bogom, jak wspominałam powyżej, Wisznu, Brahma i Śiwa, którzy tworzyli Trimurti, czyli wyobrażenie boga w trzech postaciach, a każda postać ma do wypełnienia ważne dla świata zadanie. Brahma może być wymieniani jako najważniejszy z całej trójki, bowiem ukształtował świat. Jest pierwszą istota na każdym nowostworzonym świecie, samo zrodzonym. Powołuje do życia wszelkie inne istoty. Bardzo ważne jest charakterystyczne przedstawienie bogów. Brahma jest wyobrażany jako mężczyzna o czterech głowach, parach rąk i nóg. Skóra ma odcień złoty lub czerwony, jest okryta białą szatą. Często przedstawiany jest na lotosie, ponieważ jeden z mitów głosi, że Brahma zrodził się z tego kwiatu. Zamieszkuje planetę, zwaną Brahmaloka. Zależnie od odłamu Brahma przybiera różne pozycje i znaczenia. Dla jogina jest on wszechprzenikającą siłą. Najważniejszym tekstem mówiącym o Brahmanie jest Upaniszada, czyli objawienie. Brahma będzie żyć tyle co świat, który zostanie zniszczony przez Śiwę. Szacuje się, że każdy „dzień” boga liczy 311 040 000 000 000 ziemskim dni, toteż teraz trwa 51 dzień Brahmy. Brahma chcąc zapełnić ziemię żywymi istota, stworzył czterech mędrców wielkiej mądrości, lecz oni sprzeciwili się jego woli. Wtedy to właśnie zrodził się Śiwa, który wyskoczył spomiędzy zmarszczonych w gniewie brwi.  Następnie spłodził dziesięciu synów oraz parę ludzi, mężczyznę- Swajambhuwa Manu oraz kobietę- Śatarupę.

Wisznu (Narajan jest bogiem monoteistycznego odłamu,  wisznuizmie. W skrócie można ująć, że Wisznu jest wszystkim. To on powołuje kolejne światy, a z jego pępka wyrasta lotos, z którego wychodzi Brahma. Ażeby przechwał nie było mało, Wisznu posiada sześć doskonałości, : wiedzę, sławę, wyrzeczenie, piękno, siłę i majętność. Ukazuje się poprzez 10 awatarów,   „awatar” oznacza „tego, kto zstępuje”. Maja istotny wpływ na rozwój historii i kultury Indyjskiej. Wymieniając” ryba Matsja, żółw Kurma, dzik Waraha, człowiek-lew Narasimha,  karzeł Wamana,  wojownik Parasurama, dobry król Rama,  pasterz Kriszna i jego brat Balarama,  Budda, siepacz Kalki. Przedstawiany jako błękitny, czteroramienny mężczyzna w złotej szacie, a na jego piersi widnieje znak śriwatsa, wskazuje gdzie zamieszkuje bogini Śri. Atrybutami są koncha, dysk oraz lotos. Jego małżonką jest Lakszmi, która powstała, kiedy Wisznu ubijał masło z oceanu.

Ostatnim z trójki jest Śiwa, jego imię oznacza ”litościwy, łaskawy”. Jego zadaniem będzie zniszczenie świata. Symbolizuje też odrodzenie. Patronuje joginom, posiada 1005 imion, najpopularniejszym jest mistrz Tańca.  Jego wyznawców nazywa się śiwaici. Ważnym elementem Śiwy są spięte włosy w  kok, z których swe źródło bierze święta rzeka Ganges. Ukazywany jest z trzecim okiem pośrodku czoła. Oko jest zamknięte i nazywa się okiem poznanie, a jego otwarcie następuje w najwyższym rozwoju wiernego. Również jest wieloramienny. W wedyzmie nazywany jest Rudrą, jako myśliwy z czarnym łukiem, bardzo popędliwy. Śiwa przede wszystkim jest bogiem paradoksów, wszelkich sprzeczności Jest małżonkiem Śakti.

- Sonia