Potęga Kobiet cz. I Grecja

Dzisiaj omówimy tylko kobiety w mitologii Greckiej. Pomyślałam, że odpowiednim wyborem na początek będą Amazonki, znane szeroko są istotnym symbolem walecznych kobiet. Nie były znane tylko w Grecji, ich odpowiednikami np. w Iranie były Oiorpaty. Określenie „Amazonki” znaczy w wolnym tłumaczeniu „ta, która nie ma piersi”. Te waleczne kobiety tak bardzo poświęcały się sztuce wojennej, że obcinały młodym dziewczętom piersi, by móc wygodniej nosić łuk i walczyć. Nieraz występują w mitach, chyba najsławniejszy z nich dotyczy dziewiątej pracy Heraklesa. Heros musiał zdobyć cudowny pas Hippolity, nadający jego właścicielowi nadludzkiej siły. Hippolita była królową Amazonek. Amazonki nieprzyjaźnie traktowały płeć przeciwną. Powiedzmy sobie szczerze, uważały, że faceci służą do jednego. Istnieje kilka wersji mówiących, co Amazonki robiły z urodzonymi przez nie chłopcami. Zabijały, okaleczały albo oddawały ich pod opiekę ojców. Gdzie mieszkały Amazonki? Różnie. Jedno z potencjalnych miejsc zamieszkanych przez kobiety był Pontus, lokalizowany w współczesnej Turcji. Amazonki zakładały również wiele miast. Efez, Sinope.

Mówiąc o słynnych kobietach greckich obowiązkowo należy wspomnieć o Helenę Trojańskiej, według legendy najpiękniejszej niewiasty w historii. Była przyczyną Wojny Trojańskiej. Uchodziła za córkę Zeusa, który uwiódł Ledę pod postacią łabędzia. Wiele starało się o jej rękę, była kilka razy porywana już w dziecięcym wieku, lecz żaden z tych incydentów nie wywołał głębszego konfliktu. Menelaus, jej przyszły mąż osobiście nie zjawił się by prosić o jej rękę, wysłał w tym celu swego brata Agamemnona. Największa lista jej konkurentów wynosiła 31 mężczyzn. Nie lada problem mieli rodzice Heleny. Jednym z zalotników był Odyseusz, lecz niezbyt gorliwym, więc ostatecznie miast starać się o jej rękę, postanowił pomóc wybrać jej męża. Poradził Tyndareus, jej przybranemu ojcu, by kazał wszystkim zalotnikom złożyć przysięgę, by mężczyźni nie walczyli ze sobą, a po wszystkim nie czuli do siebie zawiści.  Historia wojny trojańskiej jest szeroko znana, więc pominiemy szczegóły. Ale Helena to nie tylko porwana piękność. Była ona czczona w Lakonii i w Sparcie. Była czczona bardziej jako bogini płodności, niżeli bohaterka.

Greccy były przesądni, a osobami przewidującymi przyszłość były najczęściej kobiety. Istnieje pełny wachlarz wieszczek. Jedną z nich jest Kasandra, córka Priama i Hekabe. Była zwykłą księżniczką, dopóki Apollo, znany z swoich zdolności wróżbiarskich, zakochał się w dziewczynie i dowodzie swych uczuć dał jej dar wieszczenia. Kasandra była nieczuła na względy boga, czym zdenerwowała Apolla, który nie pozostał obojętny na odmowę. Obłożył ją przekleństwem, które przekształcało jej dar, tak, iż nikt nie wierzył w jej przepowiednie. Od tego czasu Kasandrę uważano za niespełna rozumu. Jej ojciec zamknął ją nawet w cytadeli. Kiedy przewidziała upadek Troi, jej ojczyzny, nikt jej nie wierzył. Dokładnie przewidziała, że w 

koniu trojańskim zostaną ukryci ludzie. Jest symbolem fatalizmu, złych wróżb.

Porzucimy na chwilę śmiertelniczki, by wznieść się na sam Olimp. Najważniejszą kobietą wśród bogów była Hera. Usposabiała wszystko, co kobiecie, będąc jednocześnie patronką samych niewiast. Mimo, że reprezentowała kobiecość jej wizerunek nie zgadzał się z pozycją ówczesnych kobiet, podanych mężczyznom. Bezlitosna, zaborcza i zawistna. Te trzy cechy idealnie określają dumną boginię. Okrutnie rozprawiała się z kochankami Zeusa, przykład Semele, którą podstępnie zachęciła do poproszenie Zeusa o ukazanie się jej pod postacią gromu. Istnieje wersja, że początkowo Hellenowie uznawali matriarchat i wtedy Hera była naczelną boginią.

Atena w przeciwieństwie do Hery nie była tak porywcza i reprezentowała dziedziny w których kobiety, raczej nie miały za wiele do powiedzenia. Podobnie jak Amazonki była kobietą waleczną. Można posunąć się o określenie, że była ważniejsza od Hery. Bogini mądrości, zsyłała natchnienie poetom, pomagała filozofom, dawał ludziom nowe wynalazki. Uchodziła też za wzór cnót. Nikomu nie pozwoliła odebrać swego dziewictwa.

Kobiety w wielu kulturach są kojarzone z magią, pozytywnie i negatywnie. W Grecji wieszczki były popularną formą pomagania sobie w życiu. Każdy szanujący się heros, przed swą wyprawą wybierał się do wyroczni w Delfach.  Pytia siedząc na trójnogu, spod którego wydobywał się dym/opary, odpowiadał na pytania przychodzących. Ale nie każdy mógł się tam dostać. Tylko mężczyzna po przejściu oczyszczających rytuałów mogli stanąć przed Pytią. Lecz przepowiednie układali kapłani ze jej enigmatycznych słów. Jej wróżby były bardzo ważne w polityce, wojnie. Była jedną z najbardziej wpływowych kobiet w Grecji.

- Sonia