Słońce i księżyc w mitologii.

Słońce i księżyc są obecne w wierzeniach ludzi od początku. Bóstwa solarne i lunarne zajmują najwyższe miejsca w panteonach. Przejdźmy do konkretów. Słońce symbolizowała odrodzenie i życie, ochraniało wojowników i było raczej męskim pierwiastkiem. W starożytnej Grecji bogiem słońca był Helios, który był samym słońcem i codziennie przemierzał niebo swym złotym rydwanem. To on ustalał pomiar czasu. Jednakże dziś tak dobrze znany bóg utożsamiany z słońcem był w starożytności z rzadka czczony. To Apollo uchodził w czasach rozkwitu kultury hellenistycznej za boga słońca. Wyobrażenie rydwanu słonecznego nie jest oryginalne w mitologii. Pojawia się na całym świecie. Konie też są kojarzone z słońcem. 

Księżyc jest kobiecym bóstwem, od pradziejów fazy księżyca i miesiączka są ze sobą związani. W Grecji boginią personifikującą księżyc była Selene, odpowiednik rzymskiej Luny. Ona również przemierzała niebo w rydwanie zaprzężonym w srebrne konie. I znów były rzadziej czczona, w starożytności to Artemida była utożsamiana z księżycem. 

Z wiekiem pojawiały się najróżniejsze symbole słońca i księżyca. Jednym z nich jest spirala oznaczająca słońce, pojawiająca się przede wszystkim u Celtów. Spirala odnosi się do krętych dróg życia, może też łączyć z Bogiem, byłą też używana w rytuałach. Kolejnym symbolem słońca jest triskelion, znany już od czasów neolitu. Złoto ze względu na swój kolor również jest utożsamiane z słońcem. Magiczne przedmioty, które miały odnosić się do słońca często robiono ze złota. 

Do księżyca odnosi się także wiele symboli, ale też sam księżyc nim jest. Półksiężyc jest symbolem islamu. Fazy księżyca też są same w sobie symbolami. Nów oznacza odrodzenie i nowy początek. Pełnia ma chyba największe znaczenie. Również symbolizuje odrodzenia, ale też gwałtowność i pragnienie. To pełnia przez wieki była magiczną porą dla wszelkiego rodzaju stworzeń. W Hinduizmie obchodzi się sporo festiwali i świąt z okazji pełni. Zwierzęciem usposabiającym księżyc jest wilk i nietoperz. 

W wielu mitologiach jest więcej niż jedno słońce. Tak jest np. w mitologii chińskiej, gdzie początkowo uznawano 10 słońc.   Legenda opowiada o braciach słońcach, którzy pewnego dnia udali sie jednocześnie na niebo, sprawiają, ze ziemia stanęła w płomieniach. Na szczęście znalazł się bohater, który odstrzelił z łuku dziewięć słoń. Beaivi to nazwa słońca u Samów. Na północy słońce jest rzadkim rarytasem, symbolizowała płodność, albowiem wraz z słońcem spod śniegu rodziło się życie. Na cześć słońca zabijano białego renifera. 

Czarne Słońce jest kojarzone z czarną magią. Lecz było mocno zakorzenione w mitologii Ameryki Południowej. Indianie wierzyli, iż jest odpowiednikiem macicy ale też grobu, łączy ze sobą życie i śmierć. Pojawia się też w alchemii i jako symbol Nazizmu. 

W Egipcie symbolem księżyca był byk, a dokładnie jego rogi. Byk był też symbolem płodności, stąd naturalne powiązanie księżyca z płodnością. Do niedawna uważano, że podczas pełni istnieje większe prawdopodobieństwo śmierć, tak więc lekarze odmawiali przeprowadzenie operacji. Do tej pory wiele ludzi jest nadmiernie pobudzonych podczas pełni, trudno określić czy to podświadomość płata nam figle czy istniej faktyczny związek. 

- Sonia