Żywioły cz.6

Piąty żywioł

Większość ludzi zdaje sobie sprawę z istnienia zaledwie 4 żywiołów, ale wiele nurtów okultystycznych wyróżnia również tzw. piąty żywioł – ducha lub eter. Z uwagi na jego naturę trudno ten żywioł poprawnie zinterpretować, gdyż duch jest tajemniczy, niewyrażalny i nieuchwytny. Jest to magiczny czynnik X, boska dusza, którego istoty nie można poddać kategoryzacji czy wytłumaczyć. Nie zmienia to faktu, że przez wieki artyści i mistycy podejmowali trud wyrażenia boskiego języka duszy.

Duch lub eter

W języku sanskryckim akasha oznacza ducha. To właśnie od tego słowa wywodzi się termin Kroniki Akashy, który oznacza rodzaj mistycznego pamiętnika. Ten magiczny pamiętnik według okultystów zawiera tajemną wiedzę na temat wszystkiego co kiedykolwiek zdarzyło się w świecie materialnym. W języku łacińskim zaś duchem wyraża się słowo aether, które z kolei wywodzi się od greckiego słowa aithein oznaczającego „rozplatać”. W czasach średniowiecznych eterem nazywano kwintesencję – quint znaczy dokładnie tyle co pięć lub piąty. Warto pamiętać, że odkrycie kwintesencji było celem wszystkich alchemików. Wierzyli oni bowiem, że piąty żywioł jest kluczem do odkrycia tajemnicy nieśmiertelności. Okultyści dawnej Europy postrzegali eter jako substancję, która została „stworzona” w Niebiosach i wypełnia kosmiczne przestworza.

W żadnym z systemów okultystycznych duch nie jest przypisany konkretnemu miejscu czy też przestrzeni. Duch jest wszędzie i nigdzie. W przeciwieństwie do pozostałych 4 żywiołów eterowi nie można przyporządkować określonych własności, cech czy jakości, rzez które byłoby możliwe nawiązanie z nim połączenia. Duch to dużej mierze siła, a nie żywioł, który stanowi centrum sieci mistycznej. To właśnie on łączy i wprawia w ruch wszystkie swe emanacje.

Potęga ducha

Do opisania własności ducha nie nadają się słowa. Mędrcy, święci, artyści, poeci i muzycy używali potęgi emocji, modlitwy, metafory, obrazu i dźwięku by przekazać to, co można opisać jako przeżycia religijne, które wykraczają poza wąskie ramy pojęć, które są zwyczajowo używane do opisu ludzi i materialnego świata. Piąty żywioł jest wszechobecny, ponadczasowy, tajemniczy i kosmiczny. Jest źródłem wszechrzeczy i jednością przenikającą kosmos. Niektóre tradycje zwykły tą siłę nazywać Bogiem, inne Wielkim Duchem, a na Wschodzie używa się określenia Tao co oznacza Drogę. Duch jest białym płótnem umysłu, które nie jest pokryte barwami emocji i myśli, a także pustą przestrzenią między gwiazdami. W tradycji buddyjskiej doświadczenie ducha porównuje się do momentu, w którym kropla rosy roztapia się w oceanie wszechistnienia.

Magiczne „odpowiedniości”

Duch to ścieżka lub „kanał”, wzdłuż którego magia odbywa swą podróż z Zaświatów do świata materialnego. Co prawda duchowi nie przyporządkowuje się żadnego z magicznych atrybutów, a łączy się go z przedmiotami, które jednoczą oddzielnie obiekty. Za symbol ducha można uznać magiczne sznury, płaszcze i torby.

W systemie czakr  duchowi odpowiada 7 czakra, czakra korony. W talii tarota natomiast odpowiada mu Świat, czyli ostatni z Wielkich Arkanów. Kolory ducha to biel i czerń, które zawierają w sobie lub też odbijają wszelakie inspiracje mroku i światła.

Ustanawianie więzi z duchem

Celem magii dla magów ceremonialnych jest ostateczne zjednoczenie się z duchem, a magia to droga prowadząca ku temu celowi. Należy jednak pamiętać, że wszyscy możemy ustanowić więź z duchem, a wtedy duch odsłoni przed nami swe tajemnice dopiero wtedy, kiedy będziemy na to gotowi.

Tradycyjnym symbolem ducha jest sześcioramienna gwiazda, która jest zwana jako Gwiazda Dawida czy też Pieczęć Salomona. Jest to tez jeden z symboli boskiego źródła wszelkiego życia (nazywany Jednością, Bogiem lub Jednią). Co ważne: zawiera w sobie alchemiczne symbole 4 pozostałych żywiołów.

Praca z sześcioramienną gwiazdą może być jednym ze sposobów, który pomoże w ustanowieniu więzi z duchem. Można narysować ten symbol nosić go, wpatrywać się w niego przed snem tudzież medytować przed nim. Jednakże kiedy wybierze się medytację to należy wyobrażać go sobie w sercu. Dobrze jest poprosić go, aby nauczył nas swych tajemnic. W tym celu należy przygotować się na to, aby zgłębić wszystkie jego nauki – należy zaufać swojemu „wewnętrznemu głosowi”, a nie tylko racjonalnemu osądowi.

Pentagram to inny magiczny żywioł wyrażający pentagram. Pięć kątów pentagramu symbolizuje Ogień, Powietrze, Ziemię, Wodę i Ducha, który ma swoje miejsce u szczytu gwiazdy. Symbolika pentagramu przypomina nam jednak, że 4 żywioły wywodzą się z ducha, czyli ze świata astralnego. I tu przypominam na koniec: duch jest swego rodzaju kosmicznym „klejem”, który łączy wszystko ze wszystkim.

- Frey