Krasnale

Według wielu legend krasnale to brodate istoty, które zdecydowaną większość swego czasu spędzają pod ziemią wydobywając cenne metale, minerały i rudy. Według podań skandynawskich i germańskich charakteryzują się one niewielkim wzrostem i strzegą swoich skarbów. Karły dysponują ciekawą magiczną mocą, ponieważ potrafią przybrać różną postać, a nawet stać się niewidzialne, ale najlepiej się czują jako karły z siwymi brodami, pomarszczonymi twarzami, dużymi głowami i niezbyt kształtnymi stopami i nogami.

Ciekawym jest fakt, że krasnale to całkiem towarzyskie istoty zamieszkujące we wspólnotach wnętrza grot, gór czy też podziemne pałace. Swoją drogą mówiąc pałace to ciekawa jestem jaki dekorator i architekt się tak wykazał… Ale wracając do meritum: krasnale noszą zazwyczaj ubrania w ziemistych kolorach i przez to tak łatwo stapiają się z otoczeniem takim jak zarośla i skały. Dzięki temu mogą one niezauważone przez ludzi opuszczać swoje „domostwa”. Legendy niektórych regionów podają, że kiedy promienie słońca „dotkną” ich skóry to zmienią się one w kamień, podobnie jak trolle.

 

Krasnale mają niebywały talent do tworzenia metalu, a ich magiczna moc prowadzi je w kierunku, w którym wydobywają najcenniejsze ze złóż, które są im tak potrzebne do pracy. Te najbardziej utalentowane pracują w srebrze i złocie wyrabiając najpiękniejszą biżuterię. Inne z kolei upodobały sobie pracę z żelazem tworząc broń, która charakteryzuje się magicznymi właściwościami. I tak oto z ręki karłów Sindriego i Brokka wyszedł chyba najbardziej znany z młotów – Mjöllnir, czyli atrybut Thora, skandynawskiego boga burzy i piorunów. Dla przypomnienia: rzucenie tym młotem powodowało rozdzieranie nieba przez błyskawice, a następnie powracał do swego właściciela. Wspomniane wcześniej 2 karły stworzyły również włócznię Odyna (najważniejszy ze skandynawskich bogów), która nigdy nie chybiała celu.

Podania niektórych regionów Niemiec mówią o tym, że ludziom czasami zdarzy się spotkać krasnale jeśli np. górnicy nieświadomie przebiją się do ich pałaców lub warsztatów. Takie wizyty mogą być bardzo owocne jeśli ludzie będą sympatyczni i grzeczni, gdyż wtedy krasnale mogą udzielić informacji gdzie znajdują się najlepsze ze złóż. Ponadto jeśli dojdzie do trzęsienia sufitu, nagromadzenia niebezpiecznych gazów i kopalnia i ludzie będą zagrożeni to krasnale wszczynają alarm. Zdarza się jednak, że odwiedzający ich miejsca zamieszkania/pracy nie okażą należytego im szacunku to wtedy sami potrafią wywołać taką katastrofę. Zdarzali się i tacy nierozsądni śmiertelnicy, którzy zdobyli się na odwagę okradzenia krasnali. Kończyło się to jakimś nieszczęściem i brakiem łupu, ponieważ kiedy człowiek docierał do własnego domostwa to w torbie zamiast skarbów znajdował… kupkę liści.

 

Krasnalom przypisuje się wielką mądrość, ponieważ żyją około kilkuset lat i potrafią przewidywać przyszłość. Według jednej germańskiej legendy krasnale pomagały w pewnym mieście w taki sposób, że opowiadały baśnie, udzielały ludziom rad, dzieliły się wiedzą, pomagały w domostwach, a jedyne czego oczekiwały w zamian to ciepły kąt, w którym mogłyby się kryć w długie zimowe wieczory. Niestety ludzie nie należą do gatunku najmądrzejszych i zawsze chcą więcej… Tak też miało miejsce w tym przypadku bo niestety zraziły do siebie tak pomocne istoty, gdyż zaczęli się za bardzo interesować ich stopami skrywanymi pod długimi płaszczami. Tak bardzo chcieli się dowiedzieć więcej o stopach, że rozsypali na podłodze popiół w nadziei, że jeśli po nim przejdą to rozwiążą tak ważną w ich mniemaniu tajemnicę. Z kolei krasnale tak bardzo przewrażliwione na punkcie swojego wyglądu niezwykle się wściekły i wskutek tego opuściły to nieprzyjazne miasteczko i skryły się pod ziemią. Według niektórych legend ich stopy są zwrócone palcami do tyłu, ewentualnie przypominają koźlęce, gęsie lub wronie. Brak jednak żadnych dowodów na potwierdzenie tych słów.

 

 

- Frey