Hel

Hel była władczynią krainy umarłych również nazywanej Hel lub Helheim, albo według innej teorii całego Niflheimu. Jej ojcem jest Loki, a matką olbrzymka Angrboda. Jej bracia to Fenrir i Midgardsorm. Hel jest boginią bezlitosną - odmówiła uwolnienia ze swego królestwa zabitego na skutek intrygi Lokiego boga Baldura, mimo iż opłakiwali go wszyscy bogowie. Miała kochanka, boga zimy Ulla, który spędzał z nią kilka miesięcy w roku. Gdy nadejdzie Ragnarök, dusze jej poddanych wyruszą do walki przeciw bogom. Siedzibą Hel jest Sleetcold, skąd rządzi duszami zmarłych. Na środku stał stół Hungr(głód), na nim spoczywał nóż imieniem Sultr(łaknienie), a wokół krzątały się sługi "lenistwo" i "opóźnienie". Zasiadała na tronie zwanym "Łożem chorych".

Hel według mitów uległa jedynie częściowemu rozkładowi - zachowała twarz i ciało żywej kobiety, natomiast jej nogi były szkieletem. Hel bywa też przedstawiana jako osoba, której połowa ciała była ludzkiego koloru, druga przerażała trupią zgniło granatową barwą.

Dostęp do krainy Hel wiedzie przez jaskinię o nazwie Gnipahellir i jest strzeżony przez psa o imieniu Garm, o którym opowiem za chwilę. Najgłębiej umieszczoną częścią tej krainy jest Nastrond, przedstawiany jako kraina poprzecinana rwącymi strumieniami i rozlanym wokół morzem smoczego jadu, w którym brodzą najgorsi zbrodniarze i zdrajcy. Tam też mieści się siedziba Nidhögga, potwornego smoka, który zjada korzenie Yggdrasil, Drzewa Światów.  Garm to piekielny pies o czterech oczach, który bronił wejścia do zaświatów. Należał do bogini Hel. Podczas ragnarok miał stoczyć walkę z Tyrem w wyniku której obaj mieli zginąć.

-Harry