Olbrzymy w mitologii skandynawskiej

Wszystkie olbrzymy pochodzą od Ymira. Były one starsze od samego świata, bo jak może pamiętacie został on stworzony przez bogów z jego szczątków. Co ciekawe bogowie też pochodzą od olbrzymów. Odyn, Wili i We (pierwsi bogowie) są synami olbrzymi Bestli i Buriegi (on jednak nie jest olbrzymem, bo powstał niezależnie od Ymira na początku świata). W późniejszym okresie bogowie również spotykali się z olbrzymkami, które rodziły im nowych bogów. Frej i Njord, którzy byli Wanami, więc mieli dziwne zwyczaje poślubili nawet olbrzymki. Jednakże związek olbrzyma płci męskiej i bogini był zakazany. Z takiego właśnie związku narodził się Loki, którego zarówno charakter jak i monstrualne potomstwo (Fenrir, Midgardsorm, Hel) świadczą o niewłaściwości tego związku.

Olbrzymy kojarzą się nam z postaciami ogromnego wzrostu i to wszystko. Tak naprawdę jest wiele różnych rodzajów olbrzymów. Najpopularniejsze z nich to: thursowie, a wśród nich hrimthursowie (szroniaści thursowie) uznawani za pierwszych olbrzymów, trolle, risir i jotunowie. Cechą jotunów było panowanie nad światem natury, cechą thursów ociężałość umysłowa, a trolli znajomość magii.

Trolle i thursowie byli z natury brzydcy i złośliwi. Byli wrogami bogów i ludzi. Dlatego właśnie Thor tak często udawał się do Jotunheimu, gdzie mieszkały, by je zabijać. Mimo, iż większość olbrzymów była nastawiona do bogów wrogo, to niektórzy mieli z nimi całkiem poprawne kontakty. Do tego grona należeli m.in. Mimir i Aegir.

Olbrzymy miały jednak też wiele dobrych cech. Miały bardzo dużą wiedzę, a świadczy o tym to, że jeden z nich stoczył wyrównany pojedynek na wiedzę z Odynem. Byli też znakomitymi budowniczymi i rzemieślnikami (to jeden z olbrzymów zbudował olbrzymie mury Asgardu). Posiadali też znaczne umiejętności magiczne jak i ogromne bogactwa. W kulturze Islandii trollom przypisywano prostoduszność, wierność danemu słowu i niezłomne dotrzymywanie umów. Byli godni zaufania, w przeciwieństwie do bogów, którzy często oszukiwali i łamali przysięgi, których olbrzymy dotrzymują nawet za cenę życia.

Olbrzymy nie były czysto złe, ani dobre. Należały do świata natury z czym wiąże się ich nieobliczalność. Potrafiły być mądre i konstruktywne, chociaż uosabiały także siły destrukcji. Wydają się nawet być pierwotnymi bóstwami .

Co ciekawe olbrzymy miały z reguły jedną głowę, jednak zdarzały się wyjątki. Thurs Hrimgrimir miał 3 głowy, Thrudgelmir 6, a babka Tyra dziewięć setek i to nie takich zwykłych, ale większych setek (też tego do końca nie rozumiem), które liczyło się po 120. (Wolę sobie nie wyobrażać jak wyglądała :D ). Nie wszyscy olbrzymi byli jednak brzydcy. Niektórzy wręcz byli bardzo piękni, bo jak wyjaśnić to, że bogowie tak często spotykali się z olbrzymkami i „robili nowych bogów”?

-Harry