Brisingamen to arcydzieło, naszyjnik Brisingów (karłów), własność Freyji. Był on jej znakiem rozpoznawczym. Był on czasem uznawany jako materialny odpowiednik zorzy polarnej (brisa to znaczy błyszczeć, świecić). Legenda głosi, że Freya pożyczyła go Thorowi, gdy ten wyprawiał się w stroju panny młodej do Thryma, aby odzyskać ukradziony Mjöllnir i uchronić Freyję przed niechcianym małżeństwem z olbrzymem. Ciekawym jest fakt w jaki sposób bogini weszła w jego posiadanie. A mianowicie Brisingowie zażyczyli sobie w zamian za niego miłość. I tak oto Freya podczas 4 nocy musiała oddać się każdemu z karłów.
Najprawdopodobniej klejnot nosił również nazwę Brisingagird tzn. „pas Brisinga” co znaczy, że pomagał przy porodach. W utworze o tytule „Haustlong” napisano, że naszyjnik ten próbował ukraść Loki, który do siedziby bogini Freyji dostał się pod postacią muchy. Jednakże dostrzegł go jednak bóg – strażnik Heimdall, który stoczył walkę z Lokim pod postaciami fok w pobliżu skały Singastein i odzyskał klejnot.
Fadir (ojciec) i Modir (matka) to kolejna para małżonków, ale tym razem bogatych, którzy przyjęli w gości wędrującego Riga. Małżonkowie przyjęli gościa w bogatym dworze, nakarmili białym chlebem, wieprzowiną i pieczonym drobiem, do picia dali wino nalane do złotych pucharów. W ciągu 3 dni gościny Riga spłodził z Modir Jarla, praprzodka wojowników.
Geri i Freki to wilki Odyna żyjące w Walhali. Geri znaczy Łakomy, a freki żarłoczny. Były one karmione mięsem boskiego dzika Sährimnira. Sam bóg ponoć nie potrzebował jedzenia, a za pożywienie służyło mu wino według „Pieśni Grimnira”.
Jarl jak już wcześniej wspomniałam to syn Riga i Modir. Od najwcześniejszych lat uczył się myślistwa i wojowania. Ćwiczył m.in. posługiwanie się tarczą, mieczem, włócznią, łukiem, rzut oszczepem, jazdę konną, szczucie psami, pływanie. Rig uznał go za syna i dał mu własne imię. I tak oto Jarl – Rig uczył się od ojca rysowania run i otrzymał we władanie ziemię. Został on wielkim wojownikiem ponieważ podbił m.in. 18 krajów i był niezwykle hojny w rozdzielaniu bogactw. Za żonę wziął Ernę (córkę władcy Hersira) i spłodzili 12 synów, których imiona nawiązują do ciągłości rodów: Bur (zrodzony), Barn (dziecko), Jod (młodzian), Adal (potomek), Arfi (dziedzic), Mög (synek), Nid (latorośl), Nidjung (odrośl rodu), Sun (syn), Swein (chłopiec), Kund (krewniak) i Kon.
Karl to syn Riga i Ammy. Kiedy dorósł potrafił zrobić wszystko co związane z domostwem: zaorać pole, zbudować dom, stodołę, wóz, zaprząc woły, wystrugać jarzmo itp. Za żonę pojął Snör, z którą wspólnie prowadził gospodarstwo. Doczekali się 12 synów i 10 córek: Hal (mąż), Dreng (siłacz), Höld (rolnik), Thegn (wolnourodzony), Smid (rzemieślnik), Breid (szeroki), Bondi (wolny chłop), Bundinskeggi (gładkobrody), Bui (pan domu), Boddi (gospodarz), Brattskegg (brodacz), Segg (towarzysz) i Snot (małżonka), Brud (panna), Swanni (smukła), Swarri (dumna), Sprakki (piękna), Fljod (dobra kobieta), Sprund (próżna), Wif (żona), Feima (wstydliwa), Ristill (powabna). Potomstwo należało do rodu chłopów.
Kwasir to mędrzec, który „powstał” ze zmieszanych ślin Asów i Wanów, którzy zawarli pokój po długiej wojnie. Kwasir wędrował po całym świecie i uczył ludzi mądrości. Towarzyszył również bogom, którzy ścigali Lokiego i w jego domostwie, a konkretnie w jego ognisku znalazł spopieloną sieć rybacką wynalezioną przez zbiega i zniszczoną przed schronieniem się w wodospadzie Franangr/ Kwasir naprawił wynalazek i dzięki temu wielce pomógł w schwytaniu Lokiego. Pewnego dnia zaszedł do 2 karłów Fjalara i Galara, którzy podstępnie go zabili. Następnie zlali oni krew ofiary do kotła zwanego Odrörir i 2 innych mniejszych naczyń zwanych Son i Bodn i zmieszali ją z miodem uzyskując w ten sposób Miód Poezji (Skaldamjöd), który to napój po jego wypiciu czynił osobą mędrcem lub skaldem. Od tego wzięła się nazwa poezji Kvasis dreyri czyli „krew Kwasira”.
- Frey
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz