Medytacja cz. 1

Medytacja jest starsza niż religie, filozofię w której odgrywa istotną rolę. Na pewno współcześnie kojarzymy medytację z Dalekim Wschodem, a przede wszystkim z buddyzmem. Słusznie, bo dzięki medytacji Siddhartha ( Budda) osiągnął oświecenie. Dzisiaj zajmę się przede wszystkim medytacją w buddyzmie, systemie filozoficzno- religijnym założonym ponad 2000 tysiące lat temu. 

Budda osiągnął Oświecenie po 49 dniach medytacji pod drzewem Bodhi, który do dzisiaj jest miejscem pielgrzymek buddystów. Medytował po to by uzyskać odpowiedź na to jak wyzbyć się wszelkiego cierpienia ( duhkha), co oznacza nie tylko dyskomfort w naszym rozumowaniu, ale obejmuje min. narodziny, starość, śmierć, niepewność, samotność, pożądanie. Medytacja ma służyć w buddyzmie do wyzbycia się  pożądania i zajmowania sobie myśli przyziemnymi przyjemnościami, jak bogactwo czy jedzenie.

W buddyzmie na medytację składa się wiele etapów i zjawisk. Pierwszym etapem jest dharma, czyli związanie świadomości z jednym punktem. Albowiem wbrew temu, co niektórzy uważają, medytacja nie polega na wewnętrznym myśleniu, a przeciwnie, wyzbyciu się myślenia. Następnym etapem jest dhjana, czyli skupienie, polegające na zawieszeniu aktywności naszych zmysłów. Mówiąc najprościej jest to nie odczuwanie niczego, jak głód, pragnienie. Po dhjana następuje  samadhi, które można wytłumaczyć, jako zjednoczenie z światem, zlanie się z nim, odłączenie się od wewnętrznych potrzeb, całkowita harmonia. 

W medytacji bardzo ważną rolę odgrywa pozycja naszego ciała. Podstawową pozycją jest agura, czyli po naszemu „po turecku”, nogi skrzyżowane, a plecy wyprostowane, kolejnie jest pozycja lotosu ( padmasana ) polegająca na ułożeniu prawem stopy na lewym udzie i na odwrót, przy czym podeszwy stóp mają być skierowane ku górze. Z kolei mudra to symboliczny  układ placów i dłoni. Wariacji ułożeń jest bardzo dużo, można je zauważyc na malunkach czy figurkach Buddy. Czasami do ego dochodzą specjalne akcesoria, które symbolizują konkretne cechy. Chyba najważniejszą jest „Om”, która najczęściej kojarzy się z sylabą wypowiadaną podczas medytacji, by lepiej się skupić. 

- Sonia