Książki, filmy i gry fantasy. Pierwsze skojarzenie: magia? Smoki i miecze? Królowie, rycerze i damy? Wojny ogarniające całe krainy? A może historie pojedynczych osób chcących zmienić swoje życie?
Twórcy utworów fantastycznych potrafią poruszać różne kwestie. W jednej książce akcja toczy się wokół walki dwóch ras, w innej bohaterowie dążą do obalenia złego króla, w jeszcze innej ludzkość stara się przetrwać apokalipsę. Można spodziewać się wszystkiego. Autorzy nie mają ograniczeń; piszą o wszystkim. Wymyślają krainy, historię, rasy, zasady, czary... nawet religię.
Czasami czytelnik ma do czynienia z całym panteonem bóstw, czasami z jedną postacią, czasami z Kościołami bądź sektami mogącymi powstać w rzeczywistym świecie.
Wielu miłośników fantastyki zna "Grę o Tron". Zarówno w książce, jak i w filmie pojawia się kilka religii. Kto by nie słyszał o Starych Bogach bądź Panu Światła?
Jedną z pierwszych ras zamieszkujących Westeros były Dzieci Lasu. Wierzyły w bezimienne bóstwa tego, co je otaczało: drzew, ziemi, kamieni. Do Westeros przybyli Pierwsi Ludzie. Wybuchła walka pomiędzy rasami. Po osiągnięciu pokoju ludzie przejęli wiary Dzieci Lasu. Symbolem ich wspólnej odtąd religii stały się drzewa mające na pniach wyrzeźbione człowiecze twarze. Nazwę wyznania stworzyli Andalowie, którzy wiele lat później przybyli na kontynent i wywołali kolejną wojnę. Wiara w Starych Bogów jest popularna na Północy i za Murem, w pozostałych częściach Westeros dominuje religia Andalów.
Wiara Siedmiu wywołuje w fanach wiele emocji. Wiele razy akcja toczyła się w Wielkim Sepcie. Na podłodze można zauważyć siedmioramienną gwiazdę, symbol religii. Niektórzy wyznawcy wycinają ją sobie na czołach. Siódemka oznacza boga mającego siedem cech albo siedem osobnych bóstw symbolizujących owe cechy. W Wielkim Sepcie można dostrzec siedem monumentalnych posągów:
Ojca, Matki, Dziewicy, Staruchy, Wojownika, Kowala i Nieznajomego.
Każda z postaci symbolizuje coś innego: boską sprawiedliwość Ojca, łaskę, płodność i pokój Matki, miłość, piękno i niewinność Dziewicy, mądrość Staruchy, siłę i odwagę Wojownika oraz rzemiosło i tworzenie Kowala. Ostatnia osoba, Nieznajomy, oznacza śmierć.
Wiara Siedmiu to oficjalne wyznanie monarchii. W przeszłości Andalowie dokonali inwazji na Westeros po tym, jak objawił im się Bóg Siedmiu. Rozpoczęła się wojna, w trakcie której pokonano Pierwszych Ludzi, zabijano Dzieci Lasu oraz niszczono Boże Gaje. Nowa wiara rozprzestrzeniła się po całym kontynencie. Wyjątek stanowiła Północ, gdzie najważniejsi pozostali Starzy Bogowie, oraz Żelazne Wyspy, na których dominowała wiara w Utopionego Boga.
Ten ostatni jest ściśle powiązany z morzem. Według wierzeń wyrwał słonej wodzie ogień. Jego wyznawcy dokonują rytualnego utopienia się, aby móc wrócić z morza silniejszymi. Nie boją się walczyć, nie lękają się sztormów. Plądrowanie nie jest przez nich traktowane jako coś złego - sam Utopiony Bóg im na to pozwolił, aby ich imiona zostały uwiecznione w pieśniach. Mawiają, że "co jest martwe, nie może umrzeć". Wyznawcy Utopionego Boga walczą z Bogiem Burzy - istotą zsyłającą na nich wiatr, aby ten ich rozbił bądź zgubił na morzu.
- Azrael
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz